dinsdag 30 december 2014

2014-terugblik: over zwangerschapsverlof, ontslag, een nieuwe baan en dankbaarheid

December is zo'n verplichte maand van terugblikken en lijstjes. Ik besefte opeens dat ik al heel, héél lang geen teken van leven heb gegeven op dit blog. Dit kwam omdat andere, belangrijke zaken mij bezighielden. Dus als een soort 'excuus' geef ik op dit blog toch zo'n terugblik, een samenvatting van de belangrijkste gebeurtenissen in mijn jaar.

2014 was voor mij een 'bewogen jaar', om even in clichés te spreken. Januari stond nog in het teken van mijn zwangerschapsverlof. Het was enorm wennen, de zorg voor zo'n klein meisje, en mijn eigen herstel viel niet mee. In januari begon de mist gelukkig op te klaren: meisje sliep steeds langer 's nachts en ik voelde me steeds meer mezelf. Ik begon zin te krijgen om weer aan het werk te gaan.


Back to work!

In februari keerde ik terug bij Kennisnet. Het was fijn om weer te knutselen aan websites, te puzzelen op teksten, en de social media verder te ontwikkelen. En het was uiteraard super om mijn collega's weer te zien.

Maar als een Zwaard van Damocles hing de reorganisatie boven ons hoofd. Er gingen allerlei geruchten de ronde en ik wist niet wat ik ervan moest denken. Wat ik wel wist was dit: de kans was groot dat veel mensen van communicatie en webredactie de laan uit moesten (dat zie je immers bij veel reorganisaties gebeuren).

Ontslag

In april werd die vrees bewaarheid. Op één iemand na(!) werd iedereen van communicatie en webredactie boventallig verklaard. In totaal zo'n 40 mensen (van receptioniste tot aan relatiemanager) kregen te horen dat het aan het eind van 2014 voor ze zou ophouden bij Kennisnet.

Gelukkig was dat allemaal heel netjes geregeld: per 1 januari zouden onze contracten eindigen, dus we hadden nog maanden de tijd om een nieuwe baan te zoeken. Je kreeg een ontslagvergoeding en de mogelijkheid tot begeleiding in het zoeken van een nieuwe baan. Oh, en je mocht solliciteren onder werktijd.

Het was natuurlijk wel raar om, in de wetenschap dat over een paar maanden je baan zou ophouden te bestaan, toch een soort van stoïcijns door te werken. Ik vond dat het allermoeilijkst: ik voel me altijd erg betrokken bij 'mijn' websites en diensten en wist dus nu dat veel daarvan zouden ophouden te bestaan. Probeer er dan nog maar enthousiast aan te werken.

Zoektocht naar een nieuwe baan

De maanden daarop stonden dus in het teken van het vinden van een nieuwe baan. Ik nam de tijd om uit te zoeken wat mijn volgende stap zou zijn, wie ik nou ben als werknemer/collega, en wat voor werk ik leuk zou vinden. Ik deed een aantal sollicitaties en ik moet bekennen: dat viel niet mee! Probeer maar eens op te vallen tussen 300 andere creatievelingen.

Na een aantal doodlopende sollicitaties, besloot ik in september het roer om te gooien: ik moest proberen vóór de vacature uit binnen te komen. Ik vroeg mijn netwerk om hulp. Dit kost mij veel moeite (ik vraag niet graag om hulp), maar achteraf moet ik zeggen dat ik dat véél eerder had moeten doen. Ik deed het wel op mijn manier: geen massamail of oproep op Twitter, maar ik benaderde elke dag iemand in mijn netwerk die ik goed kende en waarvan ik dacht dat die wel redelijk weet wat ik weet en kan. Het leverde me mooie en warme reacties op.

Eén van die mensen die ik benaderde was Frank Janssen van Frankwatching. Ik hoopte dat hij in zijn enorme netwerk misschien iemand kende die toevallig een webredacteur zocht. Een week later belde hij en wat bleek: hij zocht zélf met spoed een redacteur. Ik mocht op gesprek komen en de rest is geschiedenis: per half november werk ik bij Frankwatching als redacteur & community manager.

Ik vond het onverwacht, maar geweldig, om na maanden van solliciteren mijn droombaan te vinden.

Afscheid

A photo posted by Tineke Pauw (@tinekepauw) on

Op 4 november nam ik afscheid van Kennisnet. Het was vreemd om na ruim 7,5 jaar gedag te zeggen. Het was mijn eerste baan, direct na mijn afstuderen kon ik daar aan de slag. Ik liep die dag nog even rond door het gebouw, wat na al die jaren zo vertrouwd was geworden. Maar ik wist dat het goed was: veel van mijn naaste collega's waren inmiddels al vertrokken of stonden ook op het punt om een nieuwe baan te vinden (gelukkig!!!).

Ik ben uiteraard wel benieuwd hoe het 'nieuwe Kennisnet' zich gaat ontwikkelen en hoe het een belangrijke rol kan blijven spelen in de vernieuwing van het onderwijs. In mijn gevoel blijf ik betrokken, ook al moet ik leren loslaten. :)

Dus, Frankwatching

Ik werk inmiddels dus anderhalve maand bij Frankwatching, maar het voelt al als veel langer. Ik was snel ingewerkt en dat was maar goed ook, door omstandigheden heb ik een bliksemstart moeten maken. De redactie moest alle zeilen bijzetten om de stroom van artikelen aan te kunnen. De weken zijn dus omgevlogen! Ik heb het enorm naar mijn zin en zie ernaar uit om de komende maanden met een aantal leuke, spannende projecten aan de slag te gaan.

A photo posted by Tineke Pauw (@tinekepauw) on

InBunnik

In dit hele verhaal ben ik nog een ander belangrijk punt vergeten: InBunnik! Dit is eigenlijk dé reden dat ik CrownedThoughts heb verwaarloosd. In april opgericht en inmiddels van 400 naar 800 maandelijkse (unieke) bezoekers gegroeid. Wekelijks zorg ik voor updates en voorzie ik de community van nieuws over evenementen en activiteiten in de buurt en mooie lokale initiatieven.

Ik ben erg trots op hoe de site is gegroeid en wat ik er al van heb geleerd. Zelfs tijdens de diepste dalen van het solliciteren, kon ik veel moed en eer halen uit InBunnik. Vanuit de buurt krijg ik veel leuke reacties op de site: mensen hebben er écht iets aan. Ik hoop in 2015 de groei van de site door te zetten en het steeds meer te verankeren in de lokale gemeenschap.

Dankbaar

Ik wil deze hele terugblik afsluiten met mijn dankbaarheid. In mijn directe omgeving en in de wereld zie ik af en toe verschrikkelijke en verdrietige dingen gebeuren. Het doet me beseffen dat ik dagelijks dankbaar moet zijn voor wat ik heb:

  • Ik ben dankbaar voor mijn gezonde, gelukkige en geweldige dochter. 
  • Ik ben dankbaar voor de liefdevolle relatie met mijn partner (en ja, het was even wennen als jonge ouders), hij blijft me verrassen met zijn wijsheid en creativiteit. 
  • Ik ben dankbaar voor mijn lieve, betrokken vrienden. 
  • Ik ben dankbaar voor wat ik dit jaar over mezelf heb geleerd in het solliciteertraject.
  • En ik ben uiteraard dankbaar dat ik een nieuwe baan heb gevonden, een droombaan nog wel! 
Ik wens jullie allemaal een geweldig & gezond 2015 toe! 

8 opmerkingen:

Frank Janssen zei

Dat voelt als een jaar van uitersten, hoogtepunten en ook dieptepunten wisselden elkaar af. Je hebt er een mooie terugblik van gemaakt. En het is echt fijn om te lezen hoe blij je met je baan bij Frankwatching bent!

Ik wil - in de 'oude' blogtraditie - ook nog even mijn gevoel hier op de blog met je delen. We werken nu ruim een maand samen en ik heb vanaf dag 1 het idee dat je al jaren bij het team zit. Dat komt niet vaak voor kan ik ik je zeggen en het voelt goed. Fijn dat onze paden elkaar weer kruisten, ik kijk uit naar alles wat we in 2015 samen gaan ondernemen!

Ook jou en jullie wens ik een gelukkig en gezond 2015!

Julia zei

Een nieuwe baan is helemaal geweldig! Nieuwe kansen!

Louis Hilgers zei

Bij toeval zag ik zojuist je blog ... mooi geschreven en inderdaad een enerverend jaar ... Onze paden zullen zich vast nog wel eens kruisen. Ik heb maar een tip voor je: blijf zoals je bent en verander gewoon ... niet!

Louis

Bas zei

Nieuwe baan, nieuwe kansen hoor! Het valt altijd als een domper als je thuis komt te zitten. Gelukkig mag je er nu wel volop mee aan de slag!

Rick zei

Heel erg goed dat je weer flink aan de slag mag! Zal zeker wennen geweest zijn om een nieuwe werkplek te hebben.

Ruben zei

Ik zie dat dit artikel al enige tijd oud is maar ben wel benieuwd hoe dat je nieuwe baan bevalt? Heb je het nog naar je zin? Ik hoop het wel!

Unknown zei

Hi Ruben,

Ik werk nu ruim een half jaar voor Frankwatching, nog steeds met veel plezier. :)

Anoniem zei

Potentially you're carpooling with colleagues to and from the motel to the social event concentrate, maybe you're voyaging solo, or conceivably you're getting your assistant or kids tow. Rent a car in Islamabad Despite the situation, you require a vehicle that can agree with your need and not go through each and every Rent.