Wat zijn mijn ervaringen? Nou, kort samengevat:
1. Door de lage drempel heb ik via Twitter eenvoudig contact met interessante en leuke mensen.
2. Ik heb via Twitter mooie links en tips binnengekregen. Zoals de Masterclass Co-creation and Crowdsourcing (via @martijnstaal). Door mensen op je vakgebied en interesses te volgen, kom je op verrassende websites en blogs terecht. Die had ik niet zomaar gevonden met RSS-feeds.
3. Via Twitter kan ik ook korte verslagjes volgen van bijeekomsten waar ik zelf niet bij aanwezig ben. Soms zitten daar interessante uitspraken tussen, maar vaak kan ik er eigenlijk ook helemaal niks mee. Dan wacht ik toch liever op een uitgebreid verslag op een weblog.
4. Ja, er is veel ruis, maar die negeer ik meestal (ruis zie ik dan als tweets waar je als lezer geen behoefte aan hebt). Je kiest wie je volgt natuurlijk! Ik creeer ook mijn eigen ruis met persoonlijke tweets, maar ik probeer het beperkt te houden. Vandaag moest ik even klagen over Ziggo (modem stuk, geen internet totdat monteur langskomt, en dat duurt dan weer een week!), en dan moet ik dat toch even kwijt.
5. Ik doe niet mee aan flashmobs, twitter disco's etcetera. Dit heeft heeft me tot nu toe niet geïnteresseerd. Ik heb er vaak ook geen tijd voor en je moet daar toch een communitygevoel bij hebben. Dat heb ik niet en dat is voor mij ook niet erg.
6. Iets waar ik me aan kan irriteren, zijn schaamteloze zelfpromotie en tweets over de fantastische concepten, plannetjes, en opdrachten die mensen aan het uitvoeren zijn. Daarbij blijven ze verder, al dan niet doelbewust, vaag. Dit is voor mij ruis: zolang je niet toelicht wát je aan het doen bent (dus vaag blijven), vind ik het niet interessant!
Hieruit mag duidelijk worden dat ik Twitter op een vooral zakelijke manier gebruik. Ik volg mensen die actief zijn op mijn vakgebied of interessegebied en die (voor mij) interessante dingen te zeggen hebben. Twitter gebruik ik ook als een laagdrempelige manier om mensen, die ik niet of nauwelijks ken, te leren kennen. Ik gebruik het amper als chatbox en ik heb er ook geen communitygevoelens bij (in tegenstelling tot anderen).
Tot slot: soms zijn er bijzondere tweets die je aan het denken zetten. Of zelfs tot actie aanzetten. Een bericht van Tim Overdiek zette mij aan om me (eindelijk) aan te melden als orgaandonor. En daar wil ik het nu bij laten.
2 opmerkingen:
Hoi Tineke,
Mooie mening over twitter. Leuk om je bevindingen te lezen nadat je een jaar ervaring op hebt gedaan.
Die dualiteit van twitter, het tussen zakelijk en persoonlijk in zitten, vind ik heel interessant. Enerzijds volg ik het liefst personen en heb ik weinig binding met tweets namens bedrijven. Anderszijds kan ik me ook storen aan 'persoonlijke' ruis.
Je definitie van ruis vind ik erg sterk, misschien moet ik mijn definitie aanpassen. Ik noem het altijd 'ontbijttweets', wat iemand eet boeit me niet zo, wat iemand bezig houdt, kan juist weer interessant zijn.
Hoe dan ook, tot tweets!
Ik wilde 'twitterruis' (hm, leuk woord!) niet als definitie deponeren, maar het iss meer een gevoel dat ik erbij heb. Maar Twitter is inderdaad voor iedereen verschillend, en met twitterruis zal het ook anders zijn.
Een reactie posten